CELE, POJĘCIA, MATERIAŁY ▼ Cele zajęć Cele ogólne: • Wyrabianie umiejętności rozumienia, analizowania i rozwiązywania problemów na bazie logicznego i abstrakcyjnego myślenia. • Doskonalenie myślenia algorytmicznego. • Programowanie i rozwiązywanie problemów z wykorzystaniem komputera oraz innych urządzeń cyfrowych, poprzez układanie i programowanie algorytmów. • Zgłębianie znajomość zasad działania urządzeń cyfrowych oraz wykonywania programów. • Rozwijanie kompetencji społecznych, takich jak: komunikacja i współpraca w grupie, udział w projektach zespołowych oraz organizacja i zarządzanie projektami. Cele szczegółowe Uczeń potrafi: • Zbudować urządzenie elektroniczne korzystając z instrukcji i gotowych podzespołów. • Prawidłowo podłączyć urządzenia wejścia wyjścia (czujniki, diody, wyświetlacz, przycisk) do sterowania Arduino za pośrednictwem adaptera LOFI Brain. • Wyjaśnić na czym polega istota zaplanowanej gry. • Określić cele gry, zmienne i warunki, jakie muszą znaleźć się w programie. • Zaplanować szkic programu w Arduino IDE służący osiągnięciu konkretnego celu. • Napisać program będący w pełni funkcjonalną grą. • Zapisywać, weryfikować, wgrywać, testować i poprawiać program. • Wyjaśnić zasadę działania programu, analizując poszczególne linie kodu. • Rozbudować swoją grę o nowe funkcje. Treści programowe (związek z podstawą programową) Podstawa programowa z informatyki – szkoła podstawowa: Etap II – klasy IV – VIII, w tym klasy VII – VIII: Etap II – klasy VII-VIII: Pojęcia kluczowe • projekt • dioda • wyświetlacz RGB 8×8 • czujnik natężenia światła • przycisk • sterownik Arduino / płytka • adapter LOFI Brain • funkcje (setup, loop, write, delay, read, buzzer, distance, servo, displayClear, displayNumber, rectangle. color, rainbowColor) • zmienna liczbowa, zmienna boolen / bool Metody pracy • Wykład problemowy, • Dyskusja dydaktyczna związana z wykładem, • Pokaz, • Projekt. Materiały pomocnicze • Zestaw LOFI Robot CODEBOX Starter wraz z rozszerzeniem CODEBOX TV, • Komputery stacjonarne lub przenośne z zainstalowanym Arduino IDE, • Komputer nauczyciela z zainstalowanym Arduino IDE, projektor, tablica projekcyjna. ZWIŃ ▲ Czas na realizację zajęć: 2-3 godziny lekcyjne (2×45 minut lub 3×45 minut) Przebieg zajęć 1. Wprowadzenie w tematykę i integracja grupy: Czas na realizację tej części: ok 5 minut. Prosimy uczniów aby podzielili się swoimi przeżyciami z ostatniego projektu. Co najbardziej im się podobało? Jak można byłoby udoskonalić strzelnicę? Czy mają pomysł na jakąś podobną grę, bazując na strzelnicy? Mówimy, że podczas tej lekcji (która może potrwać od 2 do 3 godzin) zajmiemy się projektem innej gry. Stworzymy grę wyścigi (przeciąganie liny). Będzie sprawdzała szybkość i refleks. Będzie to gra dla dwóch zawodników. 2. Część zasadnicza: Czas na realizację tej części: ok 80 minut. Do realizacji projektu potrzebować będziemy: • LOFI Brain, • wyświetlacz LED 8×8 pikseli RGB, • przycisk, • 2 czujniki światła, • 2 diody LED, • kabel USB, • elementy konstrukcyjne z zestawu LOFI Robot CODEBOX. Część 1 Projektowa. Konstrukcja robota (czas potrzebny na wykonanie tej części to około 15 minut) Instrukcja złożenia urządzenia Podłączenie: • czujnik światła → port INPUT1 – sterowanie dla gracza nr 1 • czujnik światła → port INPUT2 – sterowanie dla gracza nr 2 • przycisk → INPUT3 – do resetowaniw gry • czerwona dioda LED → port OUTPUT1 – sygnalizacja dla gracza nr 1 • zielona dioda LED → port OUTPUT2 – sygnalizacja dla gracza nr 2 • wyświetlacz → OUTPUT3 – do obserwowania postępów • zasilanie robota → kabel USB → wyjście USB w komputerze Część 2 Projektowa Programowanie (czas potrzebny na wykonanie tej części to około 65 minut) Opis działania programu: Dwóch zawodników zasłania i odsłania dłońmi jak najszybciej czujnik światła. Postępy wyświetlane są na ekranie LED 8×8 przy pomocy dwóch pasków postępu (czerwony i zielony). Wygrywa ten zawodnik, który szybciej macha ręką i którego pasek pierwszy dojdzie do końca ekranu. Założenia do omówienia: 1. Zmienne w grze: a) liczbowe deklarowane na początku szkicu, przed pętlą setup() • dwie do odczytywania wartości z czujnika światła (po jednej dla każdego gracza), np. foto1, foto2; • jedna do ustawienia poziomu “czułości”, np. czulosc; • dwie do określania stopnia postępu / poziomu (po jednej dla każdego gracza), np. level1, level2; • jedna na przechowanie wyniku o numerze zwycięzcy, np. winner b) inne • dwie typu boolen do przechowywania wartości prawda/fałsz, oznaczające zakrycie lub odkrycie czujnika (przyjmijmy, że false = odkryty, true = zakryty); bool foto1_pressed = false; bool foto2_pressed = false; 2. Instrukcje warunkowe: a) Zdobywanie punktów – jeżeli czujnik jest odkryty (zmienna bool = false) i gracz zakryje ręką czujnik (odczyt z czujnika czułości) to dioda OUTPUT1 ma się wyłączyć, a zmienna bool ma przyjąć wartość na false (oznaczającą odkrycie czujnika), bez dodawania punktów d) takie same 3 instrukcje warunkowe należy napisać dla drugiego gracza. e) Określenie zwycięzcy: jeżeli nikt jeszcze nie został zwycięzcą (winner == 0) i poziom gracza pierwszego > 32 wówczas zwycięzcą ma zostać gracz pierwszy, czyli zmiennej winner przypisujemy wartość 1. Czemu 32? Maksymalna wartość zmiennej poziom powinna być podzielna przez 8 (bo tyle mamy kolumn na wyświetlaczu), a jednocześnie nie powinna być ani za duża, ani za mała, aby ilość zasłonięć nie była zbyt duża/mała. Np. przy 8 zasłonieniach gra byłaby zbyt krótka, a przy 100 – dłużyła by się. Przy 32, 40, czy 48 zasłonięciach prowadzących do zwycięstwa gra jest przyjemna. f) Analogiczny warunek dla drugiego gracza. g) Rysowanie pasków graczy na ekranie – jeśli nikt jeszcze nie został zwycięzcą if (winner == 0), to: • ustawiamy kolor czerwony dla gracza pierwszego i rysujemy prostokąt od X=0 i Y=0, o szerokości równej ¼ aktualnego poziomu tego gracza oraz wysokości 4, • ustawiamy kolor zielony dla gracza drugiego i rysujemy prostokąt od X=0 i Y=4, o szerokości równej ¼ aktualnego poziomu tego gracza oraz wysokości 4, Dopiero później wywołujemy wyświetlanie grafiki na wyświetlaczu funkcją h) Reset gry – jeśli wartość odczytu z wejścia INPUT3 będzie większa od 90, to zmiennym: winner, level1 i level2 przypisuje się wartość 0, a wyświetlacz zostaje wyczyszczony funkcją displayClear(); Przykładowy kod gotowej gry: #include LOFI robot; int foto1; int foto2; int czulosc = 15; bool foto1_pressed = false; bool foto2_pressed = false; int level1 = 0; int level2 = 0; int winner = 0; void setup() { } void loop() { foto1 = foto2 = // pierwszy gracz: if (foto1czulosc && foto1_pressed == true) { foto1_pressed = false; } // drugi gracz: if (foto2czulosc && foto2_pressed == true) { foto2_pressed = false; } // określenie zwycięzcy if (winner == 0 && level1>32) { winner = 1; } if (winner == 0 && level2>32) { winner = 2; } // rysowanie pasków graczy na ekranie if (winner == 0) if (winner == 1) { } if (winner == 2) { } //reset gry if ( > 90) { winner = 0; level1 = 0; level2 = 0; } } Po napisaniu gry, weryfikacji i wgraniu na płytkę, dajemy uczniom trochę czasu na zabawę. Jeśli zostanie czas możemy z uczniami zastanowić się nad tym jak rozbudować projekt? Powodzenia! 3. Podsumowanie i ewaluacja: Czas na realizację tej części: ok. 10 minut. Prosimy aby uczniowie ostrożnie spakowali zestawy. Jeden przedstawiciel każdej grupy przynosi zestaw na wyznaczone przez nauczyciela miejsce w klasie. Zadajemy uczniom pytania: Co najbardziej podobało się Wam w tym projekcie? Na jakie problemy napotkaliście podczas realizacji projektu? Co było najtrudniejsze? Z czym nie było problemów? Podajemy przykładowe pomysły na inne gry, jakie można stworzyć dzięki zestawowi LOFI Robot CODEBOX: • Bramka do piłki nożnej – strzelanie piłką wykrywa styk, • Gorący ziemniak – czas ucieka trzeba podawać z rąk do rąk, • System alarmowy – przecinanie promieni lasera, • Utrzymywanie równowagi – porówanie dwóch czujników światła, • Frogger – żaba przechodzi przez ulicę, • Liczba parzysta/nieparzysta – na wyświetlaczu pokazywana jest losowa liczba w zakresie 0-99. Użytkownik ma za zadanie jak najszybciej wybrać czy jest parzysta czy nieparzysta, naciskając jeden z dwóch przycisków (jako przyciski używamy fotoresystory). Zawodnik musi odgadnąć jak najwięcej liczb w przeciągu określonego czasu np 30 sek. Jeśli się pomyli, kończy grę przed czasem. Grzegorz Zawistowski Nauczyciel informatyki w szkole podstawowej. Miłośnik komputerów, nowinek technicznych i robotyki. Szkoleniowiec i trener w #Superkoderach i Mistrzach Kodowania.

żaba Frogger W tej grze musisz sprawdzić swoje umiejętności i szybkość podejmowania decyzji, pomagając mały podróżnik żaba do osiągnięcia swoich celów. do tego trzeba najpierw przejść przez ulicę, która przechodzi przez niewiarygodną liczbę samochodów, a to dlatego, że potrzebuje twojej pomocy. przekształcenie naszej bohaterki w poprzek drogi, unikając samochodów, skoki na rzece pływające deski i więcej

Dlaczego Kura Przeszła Przez Ulicę. Dlaczego Kura Przeszła Przez Ulicę (Why Did The Chicken Cross The Road) – jakiś czas temu po świecie krążyło podchwytliwe pytanie: Dlaczego kura przeszła przez ulicę? W tej grze będziecie mogły się dowiedzieć dlaczego Wcielacie się tu w rolę pewnej zawziętej kurki, która upatrzyła sobie

przechodzić przez ulicę traduzioni przechodzić przez ulicę Aggiungi attraversare la strada Starsza kobieta przechodzi przez ulicę. Una vecchia donna sta attraversando la strada a piedi. Czy on uważnie przechodzi przez ulicę? È uno che sta attento quando attraversa la strada? Literature Przechodzę przez ulicę i daję się połknąć drzwiom obrotowym budynku, w którym mieszczą się biura Barnes and Worth. Attraverso la strada per essere risucchiata dalle porte girevoli di Barnes & Worth. Literature A co jeśli uratuję kogoś, przechodzącego przez ulicę, bez mojej zbroi? E se dovessi salvare qualcuno che attraversa la strada senza indosso l'armatura? Pewnego dnia, gdy przechodziłem przez ulicę, zamyśliłem się o czymś, o jakiejś wzniosłej rzeczy. " L'altro giorno, stavo attraversando la strada, perso nei miei pensieri... situazione molto frequente. Dwaj nastoletni chłopcy przechodzą przez ulicę i idą w naszą stronę. Due adolescenti attraversano la strada e vengono nella nostra direzione. Literature Ich pasja tak rozkojarzyła kierowcę, że wjechał w faceta, gdy ten przechodził przez ulicę. La loro passione ha distratto il tassista tanto da fargli investire un tizio che attraversava la strada... Barbara zobaczyła przez okno, jak Harry i Sofia przechodzą przez ulicę Attraverso la vetrina, Barbara vide Harry e Sofia attraversare la strada. Literature Przechodziłem przez ulicę. Stavo attraversando la strada! Przechodząc przez ulicę, mlasnęła językiem z niezadowoleniem. Attraversata la strada, schioccò la lingua in segno di fastidio. Literature Byłem na przejażdżce i zobaczyłem ją, jak przechodzi przez ulicę. Ero in macchina... e l'ho vista... mentre attraversava la strada. Ktoś mógłby jednak zaprotestować: „To samo można przecież powiedzieć o przechodzeniu przez ulicę”. ‘Anche attraversare la strada può esserlo’, rispondono alcuni. jw2019 Usłyszał ich już wtedy, kiedy przechodzili przez ulicę. Li sentì quando attraversò la strada. Literature Nie do końca wiem, jak się do tego zabrać, ale przechodzę przez ulicę i zbliżam się do niego. Non so esattamente come devo farla, questa cosa, ma attraverso la strada e vado verso di lui. Literature Kiedy przechodzimy przez ulicę, Gladys zarządza postój przed pierwszym lepszym domem. Attraversiamo la First Avenue e Gladys ci fa fermare fuori dalla prima casa che incontriamo. Literature Patrzył, jak Amerykanin przechodzi przez ulicę i znika w tłumie przy bramie zakładu. Osservò l'americano attraversare la strada e sparire in mezzo a un gruppo di persone davanti ai cancelli della fabbrica. Literature Rozglądaj się, kiedy przechodzisz przez ulicę! Guarda dove vai quando attraversi la strada. Kiedy przechodzę przez ulicę, wyczuwam, że powietrze jest naelektryzowane. Attraversando la strada ho sentito che l’aria era carica di elettricità. Literature Ale każdy, kto przechodzi przez ulicę, może zostać przejechany przez ciężarówkę. Ma chiunque attraversi una strada può essere investito da un camion. Literature Chłopak przechodzi przez ulicę i po krótkiej rozmowie nad opuszczoną szybą wsiada do volvo, które odjeżdża. Roger attraversa, e dopo uno scambio di battute dal finestrino abbassato sale a bordo della Volvo che riparte. Literature Pewnego wieczoru, sześć miesięcy temu, przechodził przez ulicę obok naszego domu. Una sera, sei mesi fa, attraversava la strada davanti a casa nostra. Literature Przechodzimy przez ulicę i kierujemy się w stronę parku. Attraversiamo la strada, dirigendoci verso il parco. Literature Julia zdawała sobie sprawę, że jej siostra boi się przechodzić przez ulicę. Julia sapeva che lei aveva paura ad attraversare la strada. Literature Uwielbiałem na przykład pomagać ślepcom w przechodzeniu przez ulicę. Per esempio, mi piaceva immensamente aiutare i ciechi ad attraversare la strada. Literature Znalazłem cię przechodząc przez ulicę. Ti ho trovato svenuto per strada. A właśnie, jest tu mała księgarnia, przechodzę przez ulicę żeby do niej wpaść na chwilę. A proposito, hanno aperto una piccola libreria e attraverso la strada per darci un'occhiata dentro. Literature Elenco delle richieste più frequenti: 1K, ~2K, ~3K, ~4K, ~5K, ~5-10K, ~10-20K, ~20-50K, ~50-100K, ~100k-200K, ~200-500K, ~1M

^{przechodzić przez ulicę w słowniku polski. Przechodząc przez ulicę Toledo, spotkałem dziewczynę niosącą flaszkę z atramentem. Patrzyłem, jak staruszka przechodzi przez ulicę. Przechodzę przez ulicę i daję się połknąć drzwiom obrotowym budynku, w którym mieszczą się biura Barnes and Worth.} Katalog Barbara Stecko, Barbara Guzdek, Teresa KUroczystości, ScenariuszeScenariusz apelu dla klas I-III SCENARIUSZ APELU DLA KLAS I-III PODSUMOWANIE AKCJI PROFILAKTYCZNEJ ”BEZPIECZNA DROGA DO SZKOŁY” Cele: wdrażanie do właściwego zachowania się w ruchu drogowym, zapoznanie z nazwami podstawowych znaków drogowych, przypomnienie i utrwalenie zasad bezpiecznego poruszania się po drogach, uwrażliwienie uczniów na sytuacje zagrażające bezpieczeństwu, kształtowanie właściwej postawy wobec funkcjonariuszy Policji. Przebieg akcji: Powitanie przybyłych gości: Dyrekcji Szkoły, policjanta, dzieci i wychowawców kl. I-III. Część artystyczna w wykonaniu uczniów klasy III a, III b, III e. (wiersze i scenki o bezpiecznym poruszaniu się na drodze). Pogadanka przeprowadzona przez starszego posterunkowego W. Topaczewskiego z Komisariatu Policji w Głuchołazach. Rozstrzygnięcie konkursu plastycznego dla klas I-III pod hasłem ”Bezpieczna droga do szkoły”. Złożenie przez dzieci podziękowania policjantowi. INSCENIZACJA: Bądź ostrożny na drodze SCENKA 1 ”Lodowisko” Trochę przykre widowisko pod tytułem ”Lodowisko” Na tle ustawionych dzieci, z dwu stron wychodzą Janek i Franek. Janek – żwawym krokiem, z wesołą miną. Franek – skrzywiony, z zabandażowaną głową i ręką. Siniec na brodzie, kuleje. Janek: Coś ty Franek?! Rany z wojny? Franek: Nie, ze ślizgawki zwykłej szkolnej... To Ryś pchnął mnie z całej siły... W oczach świeczki zaświeciły, bo wyrżnąłem głową w ławkę... (krzywi się z bólu) taką mieliśmy ślizgawkę! Janek: A ta ręka? Guz na brodzie? Też zdobyłeś go na lodzie? Franek: Nie...ślizgając się niechcący ktoś przy schodach mnie potrącił! I upadłem na podłogę...stłukłem wtedy brodę...nogę...(pokazuje) Janek: Cóż za dziwne lodowisko! Powiedz mi porządnie wszystko! Bo powiadasz, że ślizgawka, a tu szkoła, schody, ławka... Franek: Widzisz, bo ja zawsze wolę ślizgać się pod dachem...w szkole (odchodzi kulejąc) Dzieci: Podobna przykrość wtedy się zdarz, gdy ślizgamy się po korytarzach. SCENKA 2 Dzieci razem: O ruchu drogowym dla pieszych. Dziecko 1: Słuchaj młody przyjacielu i uważnie weź do serca to, co teraz ci powiemy kiedy zbliżasz się do przejścia. Dziecko 2: Zawsze zmysły wytęż swoje, gdy się zbliżasz już do przejścia, Wtedy na pewno unikniesz nawet drobnego nieszczęścia Najpierw odwróć głowę w lewo, by upewnić się czy można Potem w prawo – nic nie jedzie, przechodzimy, lecz ostrożnie. Dziecko 3: Gdy jest świetlne skrzyżowanie na zielonym świetle przechodź Gdy czerwone światło widzisz, nigdy na jezdnie nie wchodź. Bo kto tego nie przestrzega to są potem przykre skutki pogotowie – gips na nodze czy człek duży, czy malutki. Dziecko 4: Andrzej biegł za swoją piłką, nie rozglądał się wokoło. Trącił go samochód mały, potłukł rękę, nogę, czoło. (z boku staje Andrzej z założonymi bandażami) Dziecko 5: Mietek, gdy kolegów zobaczył, biegł na oślep nie popatrzył, ani w prawo, ani w lewo. Widzicie, jakie to są skutki tego. (wchodzi Mietek z zabandażowaną całą głową – zostawione otwory na oczy) Oto Mietek nasz kolega, teraz go przedstawić trzeba. Któżby domyślił tego, że to klasowy kolega. Dziecko 6: Kasia bardzo się spieszyła, do ogródka naprzeciwko Lecz ulica była bliżej (Kasia wychodzi kulejąc) teraz Kasię boli wszystko. Dziecko 7: Grzesio gnał na deskorolce, wszędzie chciał podążać w pędzie Lecz nie myślał wcale o tym, że nieszczęście z tego będzie. (wnoszą siedzącego na krzesełku Grzesia) Teraz Grzesio stęka, jęczy, przez samochód potrącony, przysięgał że będzie uważał, przy przejściu na drugą stronę. Dziecko 8: Piotruś wszystko wie najlepiej, zawsze chwali się tym bardzo, Lecz niestety nie wie o tym jakie jest do przejścia światło. (wchodzi Piotruś ze spuszczoną głową, zawstydzony) Oto skutki są niewielkie, bo kierowca wykręcając Wpadł na słup i rozbił auto, lecz Piotrusia omijając. Dziecko 1: Myśl więc dobrze przyjacielu, gdy przechodzisz przez ulicę, Samochody – nie zabawki, tu gra toczy się o życie. Dzieci: Chcielibyśmy, żeby wszystkie dzieci w Polsce te wypadki omijały, żeby wzięły tę książeczkę i choć trochę poczytały (podnoszą do góry książeczki: O ruchu drogowym dla pieszych i Przepisy Ruchu Drogowego dla Pieszych) Śpiewają piosenkę ”Uliczne sygnały” Uliczne sygnały zna duży i mały, Uliczne sygnały trzeba dobrze znać, Gdy światło zielone na drugą przejdź stronę, A kiedy jest czerwone w miejscu stój. Uliczne sygnały zna duży i mały, Uliczne sygnały trzeba dobrze znać. (jeden z uczniów rozkłada arkusz papieru z zebrą, drugi – sygnalizacja świetlna) za ulicą las – drzewa, choinki, rower. Wilk śpi w lesie. SCENKA 3 Narrator: W pewnym bajkowym miasteczku żyła sobie beztroska ZIELONA ŻABKA. Pomalutku, leniwie szła sobie ulicą, mrużyła oczy do słońca i śpiewała swoją ulubioną piosenkę. Żabka: Po co pisanie, po co czytanie. Najlepsze w łóżku leżenie i spanie. Narrator: No i proszę, spójrzcie tylko, co się stało! Żabka przebiegła przez ulicę przy czerwonym świetle i spowodowała karambol. A tymczasem w szkole stary Niedźwiedź prowadził lekcję. Miś: Każde dziecko i zwierzątko powinno znać przepisy ruchu drogowego. Wszyscy jesteśmy pieszymi, użytkownikami ulicy i dzisiaj opowiem wam jak zachować się na ulicy. Przechodzić przez ulicę można tylko przy zielonym świetle. Zapamiętajcie to wszyscy! Wchodząc na jezdnię, spójrzcie w lewo, zatrzymajcie się na środku i spójrzcie czy z prawej strony nie nadjeżdża samochód. Narrator: I właśnie wtedy Miś usłyszał czyjeś senne pochrapywanie. Miś: Uczennica Żabka: Czy wolno bawić się na jezdni? (Żabka wstaje nieprzytomna, nie wie o co chodzi) Narrator: No tak, leniwa Żabka znowu przespała całą lekcję (przechodzi na drugą stronę). Wszyscy kulturalni obywatele wiedzą jak należy zachowywać się na ulicy. Jeden tylko szary wilk z głuchego lasu nie zna przepisów ruchu: Przebudził się zgłodniały i powiedział: Wilk: Przejadę się do miasta. Boję się jednak że wszystkie zwierzęta uciekną, jak tylko mnie zobaczą. Muszą je jakoś oszukać. Przebiorę się za dobrodusznego psa. Narrator: Szary Wilk z głuchego lasu bardzo z siebie zadowolony, jechał dróżką i śpiewał wesołą piosenkę: Wilk: Znacie mnie! Jestem psem. Przedstawiłem się, więc polubicie mnie. Nie szkodzę bowiem nigdy nikomu, Zajączki odprowadzam do domu, Chorym też współczuję, kaszkę im gotuję. Narrator: Wilk podjechał pod szkołę i właśnie w tym momencie rozległ się dzwonek. Z otwartych drzwi wybiegli uczniowie. Wilk w masce psa, machając psimi uszami i uśmiechając się przyjaźnie, podszedł do nich. Wilk: Kochany bratanku! Jestem twoim wujem – psem. Jeśli chcesz, popędzimy z wiatrem w zawody (mówi do zajączka). Zając: Oj! (krzyknął przerażony zajączek) Pan wcale nie jest wujkiem – psem. Pan nieprawidłowo przeszedł przez ulicę. Pan jest Wilkiem z głuchego, ciemnego lasu! Narrator: Zobaczył Wilk Kotka; Wilk: Drogi Koteczku! Jestem twoim sąsiadem – psem. Pamiętam ciebie jak byłeś jeszcze malutki. Chcesz popędzimy z wiatrem w zawody. (Wilk przyprowadza stojący obok rower) Narrator: Kotek usadowił się na bagażniku i Wilk ruszył, nie zwracając uwagi na przepisy ruchu! Kot: Pan nie jest żadnym sąsiadem. Pan jest wilkiem z głuchego, ciemnego lasu. Narrator: Pomyślał Wilk i podszedł do Zielonej Żabki. Wilk: Chodź pogramy w kometkę. (podaje jej rakietkę) Narrator: Biedna, leniwa Żabka, która przespała całą lekcję nie wiedziała oczywiście, że nie wolno bawić się na środku jezdni. No i nie mogła się domyśleć, że to Wilk z głuchego lasu. (Wilk gra z Żabką w kometkę) Wilk: Chcesz, popędzimy z wiatrem w zawody? (odkłada rakietkę, przyprowadza rower) Narrator: Podstępnie zaproponował Wilk i Żabka z radosnym piskiem wskoczyła na bagażnik roweru. Wilk nie zwracając uwagi na światła popędził naprzeciw innym pojazdom. Nieszczęsna Żabka zamknęła oczy ze strachu. Żabka: Wujku psie – Proszę się zatrzymać! Wilk: Nie jestem żadnym wujkiem psem. Jestem szarym Wilkiem z głuchego lasu (w tym momencie Wilk delikatnie przechyla rower, upadając na podłogę) Narrator: Bum! Trach! To Wilk nie znał znaku ”Roboty drogowe”. Rower, Wilk i Żabka potoczyli się w różne strony. (przy rowerze uruchomiony sygnał dźwiękowy, imitujący sygnał pogotowia) Kot: Wzywam Pogotowie Ratunkowe – katastrofa na jezdni! (dzwonił Kotek – telefon – nadjeżdża na sygnale pogotowie) Doktor: (do Żabki) Oto do czego prowadzi nieostrożność i nieposłuszeństwo. (Doktor przeciąga po podłodze Wilka, pielęgniarka pomaga Żabce dojść do ławki szkolnej). Miś: Oto do czego prowadzi lenistwo i nieuctwo. Powtórzmy przerobiony materiał. Wszyscy: Przez ulicę można przechodzić tylko przy zielonym świetle. Światło czerwone oznacza ”STOP” SCENKA 4 ”Jak Jacek kupował zeszyt” (Jacek, znak drogowy(przejście dla pieszych), sygnał świetlny(czerwony, zielony), chórek, samochody które jadą i warczą, na podłodze papier z zebrą – przejście dla pieszych) Chórek: (pokazuje znak drogowy) Powolutku idzie Jacek kupić sobie zeszyt. Przejdzie tędy, bo tu właśnie jest przejście dla pieszych. (Jacek zbliża się do jezdni). Znak: Jestem tutaj lecz zaczekaj, niech przejadą samochody (samochody jadą warcząc) Teraz w lewo spójrz i w prawo – przejdź przez jezdnię. Tylko proszę przechodź tędy trochę prędzej. (Jacek patrzy w lewo, w połowie jezdni w prawo – przechodzi) Chórek: Idzie Jacek powolutku przez miasto. Sygnał czerwony: Jacek staje Stop! Zaczekaj! Pali się czerwone światło Sygnał zielony: Teraz zielone światło zapalę Jacek: Mogę powoli iść sobie dalej (przechodzi na drugą stronę, puka się w czoło) Och! Zostawiłem w domu pieniądze! Trzeba zawrócić, tylko czy zdążę? Muszę jeszcze dziś kupić ten zeszyt, a jest już szósta. Trzeba się spieszyć (biegnie) Chórek: Biegnie Jacek, biegnie przez miasto (sygnał zielony) Jacek: Co za szczęście, zielone światło! Chórek: Biegnie Jacek, strasznie się spieszy. Jacek: Teraz przejdę przejściem dla pieszych! I już nasz Jacek ma portmonetkę. (Jacek znika za kulisami, wraca z portmonetką, pędzi jeszcze prędzej niż przedtem!) Znak: Trudno Jacku poczekać musisz, właśnie jadą dwa autobusy. (Jacek staje, przejeżdżają autobusy. Potem przechodzi, dochodzi do sygnału) Sygnał: Chociaż czasu masz bardzo mało, musisz teraz na chwilę stanąć. Jacek: Zmień szybko kolor drogi sygnale! Bardzo dziękuję mogę iść dalej. Chórek: Jacek zeszyt i gumkę kupił, przeszedł znowu pod sygnałami. Już dochodzi do swego domu, już jest blisko, tuż koło bramy. Lecz niedługo się Jacek cieszył. Jacek: (przechodzi za kulisy i wraca) Zostawiłem na ladzie zeszyt. SCENKA 5 ”Jak paw przechodził przez ulicę” Dziewczynka: Po chodniku szedł raz paw i tak myślał sobie. Chłopiec: Jaki jestem piękny, ach, jak dostojnie chodzę. Podziwiają mnie na pewno wszyscy dookoła, bo urodą nikt tu ze mną zrównać się nie zdoła. Dziewczynka: Doszedł paw do skrzyżowania i choć światło miał czerwone, on na jezdnię wejść chciał zaraz, żeby przejść na drugą stronę. Lecz ktoś krzyknął: -Stój co robisz! Poczekaj chwileczkę! Wszak przez jezdnię się przechodzi tylko na zielonym świetle! A paw odparł dumnym głosem: Chłopiec: Mnie to nie dotyczy. Ja na każdym świetle mogę chodzić po ulicy, bo mam ogon taki piękny, taki kolorowy że aż na mój widok stają wszystkie samochody. Zresztą sam zobaczysz. Dziewczynka: Krzyknął paw na koniec i na jezdnię wszedł, choć światło było wciąż czerwone. Wtem usłyszał pisk hamulców. Chłopiec: Ratunku! Zawołał, skoczył w górę Dziewczynka: Uszedł z życiem, lecz już bez ogona. Długo potem opłakiwał swoje pawie piórka. Stał przed lustrem i powtarzał Chłopiec: Wyglądam jak kurka. Dziewczynka: Ale już od tamtej pory, gdy idzie przez miasto, to cierpliwie zawsze czeka na zielone światło. SCENKA 6 ”Znaki drogowe” Dziecko 1: Stoją przy drodze na długiej nodze, mówią choć głosu nie mają. Jedne okrągłe, inne trójkątne, dobrze kierowcy je znają. (dzieci podnoszą znaki drogowe) Razem wszystkie: To znaki drogowe – obrazki kolorowe, ostrzegawcze, zakazu, nakazu, wszędzie ich pełno i zawsze są jak nowe. Roztaczają nad ruchem nadzór. Prowadzą po jezdniach pojazdy kołowe, tak, by jechały bezpiecznie. To znaki drogowe – obrazki kolorowe: są żółte, czerwone, niebieskie. To znaki drogowe. Dziecko 2: Nie są zagadką, gdy na nas patrzą. Tak duże mają swe głowy, jak słoneczniki, albo jak malwy, wie o nich kodeks drogowy. Ref.: To znaki drogowe............................ PIOSENKA ”Policjant” Policjant to naprawdę przyjaciel nam bliski. Przyjaciel, który myśli życzliwie o wszystkich. Myśli o bezpieczeństwie na ulicy, w domu. Zawsze śpieszy z pomocą, kiedy trzeba pomóc. Czuwa, żeby się komuś coś złego nie stało. Z daleka już widzimy jego czapkę białą. Uśmiecha się do dzieci, ręką do nich kiwa. Pogrozi nieraz palcem i tak czasem bywa. Opracowanie: mgr Barbara Steczko nauczycielka nauczania zintegrowanego Szkoła Podstawowa nr1 ul. M. C. Skłodowskiej 9 48 – 340 Głuchołazy Uwaga! Wszystkie materiały opublikowane na stronach są chronione prawem autorskim, publikowanie bez pisemnej zgody firmy Edgard zabronione. As6pt.

mofu0q8mf8.pages.dev/205

mofu0q8mf8.pages.dev/156

mofu0q8mf8.pages.dev/131

mofu0q8mf8.pages.dev/190

mofu0q8mf8.pages.dev/256

mofu0q8mf8.pages.dev/161

mofu0q8mf8.pages.dev/168

mofu0q8mf8.pages.dev/356

mofu0q8mf8.pages.dev/35

gra żaba przechodzi przez ulicę