Tyrtajos VII w. p.n.e. *** Rzecz to piękna zaprawdę, gdy krocząc w pierwszym szeregu, Ginie człowiek odważny, walcząc w obronie ojczyzny; Kiedy atoli swe miasto i ziemię żyzną porzuca, Wnet żebrakiem się staje – los to najgorszy ze wszystkich – Jako że z miłą swą matką i ojcem staruszkiem się błąka,
Motyw poezji tyrtejskiej Aby wyjaśnić pojęcie poezja tyrtejska, należy przypomnieć, kim był Tyrtajos w polskiej literaturze często nazywany Tyrteuszem. Otóż poeta ten stal się niezwykle ważną postacią w rozwoju literatury nie tylko greckiej, ale i europejskiej. Jego twórczość przypada na polowe VII wieku, Sparta toczyła wtedy ciężkie boje z sąsiednią Mesenią. Elegie Tyrtajosa pisane były dla podniesienia ducha bojowego żołnierzy. Odbija się w nich cały spartański kodeks honorowy, nakazujący raczej śmierć na polu walki niż poddanie się lub ucieczkę. Poeta pisał: rzecz to piękna zaprawdę, gdy krocząc w pierwszym szeregu, ginie człowiek odważny walcząc w obronie ojczyzny Miłość do ojczyzny – to w Polskiej literaturze bardzo ważny i często wykorzystywany wątek. Jego występowanie ściśle wiąże się z przeszłością naszego kraju, w historii, którego istniał ponad stuletni okres, kiedy to polski nie było na mapach świata. Polacy przetrwali dzięki miłości do ojczyzny w imię, której wzniecali powstania, walczyli w obcych armiach licząc na odzyskanie niepodległości. Poeci i pisarze przedstawiali wzorce patriotyczne wskazywali metody postepowania. Czynili to, aby Polska nie zginęła. - Ideę walki do ostatniej kropli krwi realizowali bohaterowie literatury romantycznej. Dwa powstania, przypadające na ten okres listopadowe w 1830 i styczniowe w 1863 stanowią wyraz niezgody Polaków na prześladowania narodowe i hańbę życia w łańcuchach. Utwory wyrosłe na tym gruncie aktywizowały świadomość narodowa. Wzorce bohaterów dumnych i pięknych odnajdujemy w Konradzie Wallenrodzie A. Mickiewicza i Kordianie J. Słowackiego. Konrad Wallenrod tytułowa postać poematu Mickiewicza to rzecznik samotnej walki wśród wrogów. Jego zdaniem, gdy chodzi o wolność ojczyzny cel uświęca środki. Dla ojczyzny bohater poświęca wszystko, rezygnuje nawet z piękniej i szczęśliwej miłości. Jam miłość, szczęście jam niebo za młodu umiał poświęcić dla sprawy narodu, z żalem, lecz męstwem. Metoda walki, która wybrał Konrad Wallenrod, opierała się na podstępie i zdradzie, czyli czynach niemoralnych, niemieszczących się w kodeksie rycerskim. Zatem, w imię miłości do ojczyzny bohater zrezygnował również ze swego honoru. Tym samym odrzucił szanse na sławę i dobre imię po śmierci. Dramatyczny wybór Konrada ilustruje motto utworu zaczerpnięte z księcia Machiavellego włoskiego pisarza politycznego doby renesansu, głoszącego zasadę, że czasami cel uświęca środki: Macie, bowiem wiedzieć, ze są dwa sposoby walczenia – trzeba być lisem i lwem. Konrad Wallenrod wśród rycerzy odznaczał się mądrością i odwagą. Mimo to wybrał taka a nie inna metodę walki gdyż był świadomy siły wroga. Zmuszony dokonuje wyboru, który sam nazwał się przeklętym. Na szale trzeba położyć nie tylko życie, szczęście i miłość Aldony, ale szlachetne uznane zasady moralne i szacunek dla samego siebie. Bohater musi stać się zdrajcą, kłamcą, szpiegiem wybierając metodę lisa bardzo cierpi. Spokój może znaleźć tylko w grobie nic wiec dziwnego, ze popełnia samobójstwo. Wprawdzie Konrad Wallenrod nie zginął w bezpośredniej walce, ale w sposób pośredni również wpisał się na listę tych bohaterów, którzy walczyli do ostatniej kropli krwi. Dla narodu pragnie poświęcić się również tytułowy bohater dramatu Kordian chce naśladować szwajcarskiego bohatera Winkelrieda i na szczycie Mont Blanc wola: Ludy! Winkelried ożył! Polska Winkelriedem narodów Idea winkelriedyzmu zakłada, jednostkowe poświecenie, które ma na celu stać się iskrą rozpalająca ogień walki przeciwko uciskowi. Przykład szwajcarskiego rycerza, który według legendy skierował włócznie wrogów na siebie i dzięki temu utorował drogę do zwycięstwa współtowarzyszom, staje się dla Kordiana celem duszy. Miał również mobilizować innych do zachowania aktywnej postawy, uczyć heroizmu. Narodowym Tyrteuszem możemy tez nazwać Krzysztofa Kamila Baczyńskiego, który wielokrotnie podkreślał miedzy innymi w wierszu Z głową na karabinie ze walka w obronie własnego kraju staje się patriotycznym obowiązkiem każdego Polaka. Poeta żyje w odkształconej rzeczywistości, która przypomina wizje Apokalipsy. Chciał kreować w poezji piękno i marzenia, lecz musiał tworzyć w oparach krwi. Z tego powodu poezje marzeń zamienić na poezje tyrtejska. Do tego pokolenia należeli tez Tadeusz Gajcy, Andrzej Trzebiński, Wacław Bojarski i Zdzisław Stroiński. Wszyscy wymienieni zginęli. Gajcy i Stroiński w powstaniu warszawskim, Trzebiński został rozstrzelany w ulicznej egzekucji w 1943, Bojarski zmarł w wyniku poniesionych ran. To smutne i tragiczne, ze należymy do narodu, który zdaniem Pigonis, historyka literatury do wrogów strzela z brylantów. Symbolem bohaterstwa i poświecenia dla ojczyzny jest obrona Westerplatte. Hołd bohaterskim żołnierzom oddal Konstanty Ildefons Gałczyński w wierszu Pieśń o żołnierzach z Westerplatte. Należy tez wspomnieć, ze poezja tyrtejska często odkształcała rzeczywistość, dając dowód tezie, iż prawda poezji, która rządzi się swoimi prawami, może być inna niż prawda historyczna. Z historii wiemy, ze podczas obrony półwyspu zginęło kilkunastu żołnierzy, tymczasem wierszu czytamy: Prosto do nieba czwórkami szli żołnierze z Westerplatte. Tak skonstruowany obraz ma zwielokrotnioną siłę oddziaływania, a bohaterska postawa żołnierzy urosła do rangi świętości. Obrońcy Westerplatte wykazali się wielką miłością do ojczyzny. Za to spotkała ich nagroda- taka jak średniowieczny rycerz Roland znaleźli się w niebie. W poezji tyrtejskiej odnajdujemy słowa zachęty do walki aż do ostatniej kropli krwi. Na pierwszy rzut oka wydaje się, ze te słowa znajdujemy w pieśni Do boju Polsko! [Gra muzyka] Chcę zwrócić uwagę na słowa do boju Polsko ostatnio mięliśmy przykład złego zrozumienia tego wyrażenia. Sport nie wymaga ofiar krwi. Podsumowanie: Wspomniane przeze mnie utwory potwierdzają tezę, iż motyw miłości do ojczyzny był wyraźnym i częstym tematem, podejmowanym przez twórców poszczególnych epok. Bohaterowie poezji tyrtejskiej mieli i maja w literaturze polskiej i w życiu swych następców. Bliskie są nam utwory, z których wynika, że człowiek nie rodzi się sobie, ale ku pożytkowi bliźniemu i ojczyźnie Cenimy je także, ze względu na ich przesłanie: - tworzyły wzory postaw - krzewiły idee poświecenia życia dla ojczyzny - wzywały do walki+
Tyrtajos, Tyrteusz (VII w. p. n. e. ) Żył w VII w. p. n. e. Prawdopodobnie był Ateńczykiem, ale jego literackie dokonania kojarzy się ze Spartą. Według legendy został wysłany do ówczesnych sprzymierzeńców Aten, aby zagrzewać ich do wojny z Meseńczykami. Ułożył ok. 150 pieśni (elegii), ale pozostało po nim niecałe 150 wersów.
Tyrteusz Tyrteusz (gr. Tyrtajos) - żył w VII w Zagrzewał do walki Spartan, kt6rzy podobno właśnie dzięki jego poezji pokonali wroga. Sam Tyrteusz był wodzem w II wojnie mesyńskiej. Uważał, że nie ma piękniejszej śmierci niż w pierwszym szeregu, podczas walk za ojczyznę . Pisał: Walczmy mężnie w obronie tej naszej ziemi i dzieci, Choćbyśmy zginąć musieli, życia swojego nie szczędźmy Nuże młodzieży ,walczcie, a jeden przy drugim niech wytrwa Myśli o szpetnej ucieczce nie dopuszczajcie ni strachu, Ale sercom w swych piersiach przydajcie wielkości i męstwa Lęk przed życia utratą, z wrogiem się starłszy odrzućcie (...) Poeta -Tyrteusz, to taki twórca, który nie poprzestaje na samej pieśni, lecz sam chwyta za oręż, rusza do boju, a często ginie. Imię Tyrteusz z biegiem wieków przestało należeć ,,tylko" do starogreckiego poety - ludzie zaczęli nazywać Tyrteuszami bohaterów ginących za ojczyznę, poetów rzucających się w wir walki. W Polsce pojęcie odżyto w romantyzmie. Tyrteuszami nazywa się romantyków krajowych, którzy nie tylko pisali płomienne, poruszające strofy; lecz brali udział w powstaniach, w działalności konspiracyjnej, często płacili życiem lub niewolą za swój patriotyzm. Drugie pokolenie polskich Tyrteuszy to powstańcy warszawscy roku 1944, zwani też Kolumbami - poeci tacy, jak Baczyński, Tadeusz Gajcy Andrzej Trzebiński, Bojarski - poeci i żołnierze powstania , i jego ofiary. Tyrtajos pozostał w świadomości ludzi symbolem poety bojownika, patrioty głoszącego, że zaszczytnie jest bić się i umierać za ojczyznę. Od jego poezji wziął się i funkcjonuje po dziś dzień termin „poezji tyrtejskiej”. Termin ten pochodzi od poezji Tyrtajosa, podejmującego w swej twórczości motyw walki o ojczyznę. Poezja tyrtejska oznacza poezje czynu, zagrzewającą do walki, opiewającą bohaterstwo tych, którzy potrafią oddać życie dla swojego kraju. „Rzecz to piękna ...” to wiersz – apel wzywający do walki w obronie ojczyzny , której niepodległość jest zagrożona : „ Rzecz to piękna zaprawdę , gdy krocząc w pierwszym szeregu , / Ginie człowiek odważny , walcząc w obronie ojczyzny ...". Poeta nawołuje więc do trwania na polu walki i do gotowości oddania życia za swój kraj . Aby zachęcić czytelnika wiersza do bohaterstwa , stosuje również tak zwany antyprzykład – ukazuje , co czeka tchórza , człowieka , który nie chce oddać życia za ojczyznę : „ Wnet żebrakiem się staje – los to najgorszy ze wszystkich - / (...) wrogość go wita wśród ludzi (...)./ Hańbą rodzinę okrywa , zeszpeca wygląd swój świetny , /Wszak niesława , a także zło za nim podąża”. Od imienia poety poezja patriotyczna, wzywająca do walki , określana jest mianem poezji tyrtejskiej, zaś postawa pełna gotowości do oddania życia dla dobra ojczyzny to postawa tyrtejska, albo tyrteizm. Apostroficzność tych wypowiedzi zwraca uwagę na fakt że, jest to poetycki apel, który kształtuje postawę patrioty – przyjętą przez ludzkość już na następne stulecia.
Rzecz to piękna Tyrtajos. MIŁOŚĆ DO OJCZYZNY MIARĄ WARTOŚCI CZŁOWIEKA: Tyrtajos był pierwszym poetą, który wezwał rodaków do obrony ojczyzny. Od jego imienia powstało określenie: poezja tyrtejska, oznaczające poezję patriotyczną, nawołującą do walki w obronie niepodległości kraju.
Odszukaj w tekście wiersza fragment, który można uznać za polemikę z wymową pieśni "Rzecz to piękna" Tyrtajosa. Wyjaśnij jej istotę, a następnie zapisz argumenty, które można by wykorzystać w dyskusji o powinnościach człowieka wobec ojczyzny. Proszę o odpowiedź na powyższe pytania TYRTAJOS Rzecz to piękna zaprawdę, gdy krocząc w pierwszym szeregu, Ginie człowiek odważny, walcząc w obronie ojczyzny; Kiedy atoli swe miasto i ziemię żyzną porzuca, Wnet żebrakiem się staje - los to najgorszy ze wszystkich - Jako że z miłą swą matką i z ojcem staruszkiem się błąka, Dzieci maleńkie przy sobie mając i prawą małżonkę. Wówczas wrogość go wita wśród ludzi, do których przybędzie Przed niedostatkiem uchodząc, biedą nieszczęsną trapiony, Hańbą rodzinę okrywa, zeszpeca wygląd swój świetny, Wszelka niesława a także zło tuż za nim podąża. Skoro więc błędny wygnaniec żadnego nie budzi współczucia, Żadną czcią się nie cieszy, przyszłość też rodu niweczy, Walczmy mężnie w obronie tej naszej ziemi i dzieci, Choćbyśmy zginąć musieli, życia swojego nie szczędźmy. Nuże, młodzieńcy, walczcie, a jeden przy drugim niech wytrwa, Myśli o szpetnej ucieczce nie dopuszczajcie, ni strachu, Ale sercom w swych piersiach przydajcie wielkości i męstwa, Lęk przed życia utratą, z wrogiem się starłszy, odrzućcie, Tych zaś, którym już wiek poruszania się lekkość odebrał, Nie zostawiajcie uchodząc z bitwy, starców czcigodnych. Szpetna wszakże to rzecz, gdy w pierwszym szeregu walczących, Tam, gdzie miejsce jest młodych, legnie starszy już człowiek, Białe włosy na głowie mający i brodę srebrzystą 1 answer 0 about 13 years ago ;p KromaR Newbie Odpowiedzi: 1 0 people got help Report Reason Reason cannot be empty
Rzecz to piękna. Rzecz to piękna zaprawdę, gdy krocząc w pierwszym szeregu, Ginie człowiek odważny, walcząc w obronie ojczyzny; Kiedy atoli swe miasto i ziemię żyzną porzuca, Wnet żebrakiem się staje - los to najgorszy ze wszystkich -. Jako że z miłą swą matką i z ojcem staruszkiem się błąka,
Adam Mickiewicz Reduta Ordona Wiersz prezentuje postawę żołnierza idealnego, który może być wzorem do naśladowania. Mickiewicz oparł się na opowieści adiutanta Stefana Garczyńskiego, który brał udział w obronie Woli. Zdarzenie miało miejsce w 1831 roku. Przedstawiona została następująca sytuacja: żołnierze broniący reduty musieli walczyć ze znacznie silniejszymi wojskami carskimi; Julian Ordon jako dowódca postanowił chociaż nie dopuścić do przejęcia przez wroga całego składu amunicji, bo to by oznaczało hańbę i pewną klęskę, dlatego spowodował eksplozję, w wyniku której zginął. W rzeczywistości udało mu się przeżyć. Uśmiercenie żołnierza miało na celu podkreślenie jego dzielnej postawy i oddanie hołdu tym, którzy wówczas polegli. Juliusz Słowacki Sowiński w okopach Woli Wiersz pokazuje bohaterską postawę generała Sowińskiego. Mężczyzna do końca życia bronił ojczyzny i swojego honoru, mimo że został sam – część żołnierzy poległa w walce, inni uciekli, ponieważ byli młodzi i sprawni (on miał sztuczną nogę). Wiedział, że jest skazany na klęskę, ale nie chciał się poddać. Nawet gdy zaproponowano mu kapitulację, był nieugięty i nie chciał zmienić zdania: Choćby nie było na świecie Jednego już nawet Polaka, To ja jeszcze zginać muszę Za miłą moją Ojczyznę, I za ojców moich duszę […] Uważał, że musi bronić ukochanego kraju przed wrogami, wolał umrzeć niż oddać szpadę. I właśnie tak się stało – Sowiński okazał się patriotą, gotowym poświęcić się dla ojczyzny – umarł w jej obronie. Konstanty Ildefons Gałczyński Pieśń o żołnierzach z Westerplatte Gałczyński przedstawił Polaków jako wzorowych żołnierzy, do końca oddanych ojczyźnie – ponoszących klęskę, ale też zyskujących chwałę. Oddział dzielnie się bronił przed atakiem niemieckich wojsk przez siedem dni. Bohaterstwo żołnierzy, ich patriotyzm i chęć poświęcenia życia w słusznej sprawie doprowadziły ich do zbawienia: I tak śpiewali: Ach, to nic, że tak bolały rany, bo jakże słodko teraz iść na te niebiańskie polany. Żołnierze umierali w cierpieniu. Byli skazani na przegraną, ale nie zniechęcali się do samego końca. Walczyli zjednoczeni, a w zamian za to czekało ich wieczne życie w niebie. Gałczyński w ten sposób podkreśla heroizm żołnierzy i rolę, jaką odgrywają dla narodu – gdy Polska po raz kolejny będzie zagrożona, oni jako ci najdzielniejsi obrońcy, zejdą znów na ziemię i pomogą w walce. Władysław Broniewski Żołnierz polski Utwór opowiada o powrocie polskiego żołnierza po przegranej kampanii wrześniowej. Autor nie wspomina o żadnej chwale ani o heroicznej postawie. Dominuje nastrój smutku i rozczarowania – żołnierz idzie powoli, „ze spuszczoną głową”, siada pod drzewem i opatruje swoje rany na nogach. Są one konsekwencją walki z wrogiem, która zakończyła się klęską: jego pułk został rozbity pod Rawą. Żołnierz walczył, ale nie przyniosło to oczekiwanych efektów. Teraz nie ma broni, orła na czapce, domu. Wróg odniósł zwycięstwo, pozostały zgliszcza i ruiny. Żołnierz jest bezbronny – nie buntuje się z powodu krzywd, których doświadczył, nie mści się za spalenie domu… Skazany jest na tułaczkę. Towarzyszy mu tylko przyroda, która jest świadkiem jego osamotnienia i poczucia klęski. Aleksander Kamiński Kamienie na szaniec Główni bohaterowie książki to trzej chłopcy: Zośka, Alek i Rudy. Odznaczają się wielką odwagą, aktywnie uczestniczą w wojnie, mimo że pozbawia ich ona młodości. Nie mogą realizować swoich planów, ale teraz najbardziej zależy im na obronie ojczyzny: współdziałają z PLAN-em (kolportaż prasy podziemnej, zagazowanie „Adrii”), biorą udział w akcjach Małego Sabotażu („akcja fotograficzna”, sprzeciw wobec restauratora Paprockiego, akcja związana z kinem, przeciwdziałanie propagandzie), walczą z bronią w ręku w ramach Grup Szturmowych, prowadzą działalność dywersyjną (wysadzenie torów kolejowych w okolicy Kraśnika, akcje: pod Arsenałem i Czarnocinem, w Celestynowie i Sieczychach). Ich zaangażowanie w walkę doprowadza do śmierci. Bohaterowie są przedstawieni jako patrioci, walczący ze strachem, znający historię swojego kraju, świadomi skutków walki. Wiedzą, że muszą ponieść śmierć, żeby przyszłe pokolenia mogły żyć w wolnym kraju. Inne przykłady literackie: Tyrtajos Rzecz to piękna (żołnierze zachęcani do walki)Adam Mickiewicz Śmierć Pułkownika (idealny żołnierz, mit Emilii Plater)Eliza Orzeszkowa Nad Niemnem (żołnierze walczący w powstaniu styczniowym)Stefan Żeromski O żołnierzy tułaczu (żołnierz w armii napoleońskiej)Ilia Erenburg Trzynaście fajek – Fajka komunarda (mały komunard)Dieter Noll Przygody Wernera Holta (kilkunastoletni żołnierze)Guillaume Apollinaire Młody żołnierz (apostrofa do żołnierza, przyspieszone dojrzewanie młodych ludzi, żołnierzy)Krzysztof Kamil Baczyński Z głową na karabinie, Ten czas (zapowiedź śmierci żołnierzy walczących w obronie kraju, tragiczne losy pokolenia Kolumbów)Władysław Broniewski Nic więcej, Co mi tam troski (tułaczy los polskiego żołnierza-wygnańca)Arkady Fiedler Dywizjon 303 (sylwetki lotników, walki z samolotami Luftwaffe)
Wyniki wyszukiwania frazy: jesteś piękna - wiersze. Strona 5 z 437. bodzo Wiersz 10 lutego 2012 roku, godz. 19:50 54 A ból w sercu to znajoma rzecz
Rzecz to piękna zaprawdę, gdy krocząc w pierwszym szeregu,Ginie człowiek odważny, walcząc w obronie ojczyzny;Kiedy atoli swe miasto i ziemię żyzną porzuca,Wnet żebrakiem się staje – los to najgorszy ze wszystkich –Jako że z miłą swą matką i ojcem staruszkiem się błąka,Dzieci maleńkie przy sobie mając i prawą wrogość go wita wśród ludzi, do których przybędziePrzed niedostatkiem uchodząc, biedą nieszczęsną trapiony,Hańbą rodzinę okrywa, zeszpeca wygląd swój świetny,Wszak niesława, a także zło tuż za nim więc błędny wygnaniec żadnego nie budzi współczucia,Żadną czcią się nie cieszy, przyszłość też rodu niweczy,Walczmy mężnie w obronie tej naszej ziemi i dzieci,Choćbyśmy zginąć musieli, życia swojego nie młodzieńcy, walczcie, a jeden przy drugim niech wytrwa,Myśli o szpetnej ucieczce nie dopuszczajcie, ni strachu,Ale sercom w swych piersiach przydajcie wielkości i męstwa,Lęk przed życia utratą, z wrogiem się starłszy, odrzućcie,Tych zaś, którym już wiek poruszania się lekkość odebrał,Nie zostawiajcie, uchodząc z bitwy, starców czcigodnych. (...)Zatem niech każdy wytrwa w rozkroku stając, a obieNogi niech oprze o ziemię mocno, i zęby zaciśnie.
Tyrtajos — Rzecz to piękna. Średniowiecze *Bogurodzica. Renesans *Jan Kochanowski — Pieśń V. O spustoszeniu Podola przez Tatarów , Pieśń XII.
Tyrtajos, Tyrteusz (VII w. to piękna Tyrtajos, Tyrteusz (VII w. Grecki twórca liryki. Imię poety przeszło do historii jako symbol poety bojownika. Elegie patriotyczne Tyrtajosa zagrzewały Spartan do walk zbrojnych z Meseńczykami. Według legendy Spartanom objawiono w Delfach wyrocznię, że zwyciężą tylko wtedy, gdy ich wodzem będzie Ateńczyk. Na dowódcę wyznaczono wtedy kulawego Tyrtajosa. Zamiast wojskowych posiłków Ateńczycy posyłali walczącej Sparcie jego pieśni, dzięki którym mieli odnieść zwycięstwo. Tyrtajos w swoich elegiach patriotycznych przedstawiał sławę jaką zdobywa sobie mężny wojownik za życia i po bohaterskiej śmierci, i przeciwstawia jej upokarzający los zwyciężonych. Wszystko co pisze ma zachęcić, by stać nieugięcie w pierwszym szeregu i choćby za cenę życia walczyć o zwycięstwo. Najwyżej ceni ofiarę złożoną dla wspólnej sprawy. Z pięciu ksiąg jego twórczości zachował się około 150 wersów. Od imienia poety wywodzi się termin tyrteizm (poezja tyrtejska), czyli poezja patriotyczna zagrzewająca do walki – w naszej kulturze w obronie niepodległości. W polskiej literaturze motywy tyrtejskie ożyły w okresie niewoli narodowej w XIX w. Szczególnie hołdowali im filomaci. Rzecz to piękna Poeta znany jest przede wszystkim z wiersza Rzecz to piękna. Wywodzi się prawdopodobnie z pieśni żałobnych. Utwór dzieli się na dwie części. W pierwszej głosi pochwałę odwagi, umiłowanie ojczyzny, za którą pięknie jest oddać życie. Następnie ukazuje dzieje wojownika, który ucieka przed wrogiem. Po dwuczłonowej części opisowej następuje wnioskowanie, mające w elegii Tyrteusza charakter wezwania. Ten typ liryki był uznany przez pisarzy i krytyków antycznych za najbardziej wartościowy, najważniejsza jest bowiem zawartość moralna i moralne oddziaływanie utworu.
i4cMC. mofu0q8mf8.pages.dev/360mofu0q8mf8.pages.dev/285mofu0q8mf8.pages.dev/314mofu0q8mf8.pages.dev/370mofu0q8mf8.pages.dev/316mofu0q8mf8.pages.dev/394mofu0q8mf8.pages.dev/355mofu0q8mf8.pages.dev/207mofu0q8mf8.pages.dev/254
tyrtajos rzecz to piękna wiersz
